Barış için Akademisyenler’in “Bu suça ortak olmayacağız” bildirisini yayımlamasıyla başlayan mücadele üzerine bu kez Sungur Savran’la görüştük. Hem akademisyen hem de sosyalist siyasetçi kimliğiyle bilinen Savran, akademiden yükselen mücadelenin çok önemli olduğunu belirtiyor ancak tek başına yeterli olmadığını vurguluyor.
Herhangi bir suçtan dolayı aranıyor olsanız, hayatınızı kaçak da olsa Paris’te sürdürmeyi mi tercih ederdiniz? Yoksa tutuklanacağınızı bile bile Türkiye’ye dönmeyi mi?
Bu kadar açık ve net bir soruyla karşılaştık geçtiğimiz günlerde...
Paris, kuşkusuz Avrupa’nın en güzel şehirlerinden biri. Dolayısıyla belki de milyonlarca kişinin gözünü bile kırpmadan yaşamayı tercih edeceği bir yer...
“İstikamet Türkiye” konulu konferanslar kapsamında bu hafta ABD’de bulunan Bilim, Teknoloji ve Sanayi Bakanı Fikri Işık ve TÜBİTAK heyeti, Massachusetts Institute of Technology’de (MIT) protesto edildi.
Yurt dışında bulunan araştırmacıları TÜBİTAK’ın sunduğu fon olanaklarından haberdar ederek araştırmalarını Türkiye’de yürütmeleri yönünde teşvik etmeyi amaçlayan konferanslar kapsamında ABD’de bulunan Işık, dün sabah ülkenin önde gelen üniversitelerinden MIT’de, Boston ve civarındaki üniversitelerde görev yapan akademisyenler tarafından protesto edildi.
Bilim, Teknoloji ve Sanayi Bakanı Fikri Işık'ın Massachusetts Institute of Technology (MIT) ziyareti Barış için Akademisyenlerle dayanışma gösterilerine sahne olur. Çünkü #AkademiBiatEtmez
Ocak 2016'da bir barış bildirisine imza atan üç akademisyene 15 Mart'ta "terör örgütü propagandası yapmak" suçlamasıyla dava açıldı. Mahkum edilmeleri durumunda yedi yıl altı ay hapis cezası alabilirler. Aynı barış bildirisine imza atan dördüncü bir akademisyen de 31 Mart'ta tutuklandı. Toplam dört akademisyen yargılanmak üzere tutuklu bulunuyor.
“Bu suça ortak olmayacağız” bildirisine imza verdikleri için tutuklanan dört akademisyen için hapishane önlerindeki özgürlük nöbetleri sürüyor.
Yrd. Doç. Dr. Meral Camcı ve Yrd. Doç. Dr. Esra Mungan’ın tutulduğu Bakırköy hapishanesi önündeki nöbete Barış İçin Herkes, 78’liler Girişimi, Sosyal Demokrasi Vakfı (SODEV), Halkevleri gibi gruplar da destek verdi.
Sanatçılar Zülfü Livaneli, Suavi, gazeteciler Ertuğrul Mavioğlu, Cengiz Çandar, Cumhuriyet Halk Partisi temsilcilerinin de aralarında olduğu çok sayıda kişi akademisyenlerin serbest bırakılması talebini yineledi.
Barış İçin Akademisyenler inisiyatifinin Güneydoğu’daki operasyonlar ve sokağa çıkma yasakları sırasında yaşanan hak ihlalleriyle ilgili olarak “Bu Suça Ortak Olmayacağız” başlıklı bildirisine imza attığı için tutuklanan dört akademisyenden biri Boğaziçi Üniversitesi Psikoloji Bölümü Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Esra Mungan.
Bir an için şu tabloyu bir kez daha gözünüzün önüne getirin: Sur, Silvan, Nusaybin, Cizre, Silopi, Yüksekova… Sokağa çıkma yasakları ve ölen yüzlerce insan. Ardından da dört akademisyenin cezaevine kapatılmasına ve yüzlercesinin de idari soruşturmalara maruz kalmasına gerekçe gösterilen “Bu Suça Ortak Olmayacağız” bildirisini okuyun. Peki şimdi tekrar sormak gerekmez mi? Kim bu bildiriyi yazan? İktidar mı yoksa akademisyenler mi?
Silivri 9 No’lu, Türkiye’nin yeni ve en “güvenlikli” cezaevi. Burada “güvenlik” kelimesinin kaçılması ve girilmesi en zor değil, her şeyin mahkumlar açısından daha zor ve tecritin daha yoğun olduğu yer anlamında olduğunun altını çizmeliyiz. Yani bu cezaevindeTürkiye’nin en tehlikeli mahkumları var ve onun için de daha yoğun bir tecrit uygulanıyor. Şimdi o tehlikeli mahkumlar arasına Can Dündar ve Erdem Gül’den sonra yeni isimler eklendi: “Bu Suça Ortak Olmayacağız” metninin imzacılarından Muzaffer Kaya ve Kıvanç Ersoy.
Barış meselesi sadece silahların susması, çatışmaların son bulması ile ilgili değil. Bu temel öncelik olabilir ve öyle de; ama barışın neden gerekli olduğu sorusunu daha farklı konular üzerinden anlatmak da bir gereklilik.
“Meral Camcı, Esra Mungan, Muzaffer Kaya ve Kıvanç Ersoy için. Onlar içeride rehin biz dışarıda tutsak…”
